Wake up, shake up, start up!

Wake up, shake up, start up!

Ondernemende jongeren zetten hun schouders onder een duurzame textielsector.

Dinsdag 20 november volgden de leerlingen van de derde graad van het studiegebied mode een workshop rond duurzame mode.

Na grondig voorbereidingswerk in de les PAV was het nu de beurt aan Julie van GoodPlanet om het roer helemaal om te gooien en ons te doen inzien waarom we resoluut moeten kiezen voor duurzame mode.

Julie is een milieuwetenschapper die wat meer uitleg kwam geven over de oorsprong en productie van de kleding die wij dragen. Werknemers in de textielsector in India, Indonesië en Oezbekistan werken ofwel onbetaald ofwel tegen een hongerloon (met daglonen van tussen de 3 en 8 euro). Dit soort van miserabele toestanden wordt door ons deels in stand gehouden wanneer we gaan winkelen in grote ketens zoals de Primark.

We kregen de opdracht om ons lievelingskledingstuk aan te trekken. Op een mini catwalk stelden wij ons voor aan de hand van ons lievelingskledingstuk. Belangrijk detail: we dienden te vermelden welke grondstoffen voor ons kledingstuk gebruikt werden en in welk land het geproduceerd werd. Hieruit bleek dat de kledingstukken die wij dragen meestal geproduceerd worden in Azië. De kledingstukken zijn meestal gemaakt van katoen of niet - natuurlijke grondstoffen. Daarna was het tijd voor customer journey. We vormden een lange rij. Julie stelde ons vervolgens een hele resem vragen zoals: “Kijk je wel eens naar de oorsprong als je een kledingstuk koopt?”, “Koop je wel eens tweedehandskleding?”…

Indien het antwoord bevestigend was, mocht je een stap naar voor zetten, deze vragen waren persoonlijk en verschilden bijgevolg voor iedere aanwezige. De volgende stap was een beslissingsboom tekenen op een gerecycleerd blad papier. Deze beslissingsboom maak je door vragen op papier te zetten waarop je met ‘ja’ of ‘nee’ kan antwoorden. Als je deze beslissingsboom helemaal hebt overlopen kan je kijken of je het kledingstuk echt wel moet kopen of niet. De volgende leuke activiteit die we kregen was het ‘rode draad’ spel. We kregen allemaal een kaartje met een rol, scenario of product. We maakten individueel een samenvatting van de tekst op ons steekkaartje. We leerden op deze manier de verschillende actoren kennen in de textielverwerking en productie. Met een lange koord vertrekkend van het slipje verbonden wij iedereen die een rol heeft gespeeld bij de start van het product tot de eindfase, de aankoop door de klant. Hieruit blijkt dat een klein product een hele levensweg aflegt en de gewone kleine werknemer totaal geen rechten heeft.

Wij hebben als consument de macht om te kiezen. Kopen wij dit goedkope product?

We hebben ook even stilstaan bij het idee dat wij in een maatschappij leven waar wij kleding zomaar weggooien of verbranden. We kregen dus de opdracht om ideeën te bedenken hoe we dit kunnen oplossen.

Deze ideeën waren bijvoorbeeld: een ruilwinkel opstarten, pimpen van kleding en een doorgeefsysteem ontwikkelen.

Uit deze wijze les leren we dat we moeten stilstaan hoe het product is gemaakt en waar het vandaan komt. We hebben geleerd dat wij van een lineaire economie moeten evolueren naar een circulaire economie en kleding een tweede leven moeten geven.

Voor meer informatie hoe je kleding kunt recyclen, surf naar de website: www.close-the-loop.be’.

Ben je benieuwd naar nog meer berichten over circulaire economie en duurzame mode? Blijf ons dan volgen op deze website.

Volgende week gaan de studenten van de derde graad van het studiegebied mode een workshop volgen in een sorteercentrum.

Dit verslag is gemaakt door Felicia La Novara en Cynthia Schonkeren van de klas 7MT.